Trouw aan het motto “Als je het leuk vond, dan had je er een ring om moeten doen (Beyoncé)”, onderzoeken we deze maand de vraag waarom zoveel vrouwen jaren moeten wachten op een aanzoek en of het nog actueel is dat HIJ de aanvraag moet indienen. We spraken over dit onderwerp met psycholoog Gabriele Firnthrat, die al 33 jaar met koppels werkt.
Overigens: wij zijn op zoek naar het meest originele huwelijksaanzoek en geven een waardebon van € 500,- weg van 123gold.at (inwisselbaar op alle locaties in Oostenrijk). Stuur ons vóór 15 oktober 2016 uw sollicitatie als PDF, video of foto naar service@hochzeits-location.info. Uiteraard blijft uw aanvraag uw privéaangelegenheid en wordt deze niet gepubliceerd! Alle informatie is te vinden op http://hochzeits-location.info/win
Waarom zijn mensen bang voor levenslange toewijding?
Firnthrat: Het tijdperk van mondialisering en verandering stelt ons mensen op veel gebieden voor grote uitdagingen. Er worden veel dingen in twijfel getrokken, veel dingen zijn op zoek naar nieuwe modellen om mee om te gaan en zelfs het huwelijk, de kleinste bouwsteen in onze samenleving, wordt blootgesteld aan een zoektocht naar nieuwe concepten. Naast de vraag naar de optimale manier om kinderen groot te brengen, is ook de kwestie van het huwelijk of niet-huwelijk een zeer gevoelige kwestie geworden.
Wat is het ‘goede’ van trouwen?
Firnthrat: Deze vraag hoor ik van veel stellen in mijn werk als psycholoog. Als de oude, romantische traditie of overtuiging niet in stand wil worden gehouden of als economische redenen op de voorgrond treden, gaan steeds meer stellen op zoek naar de ware betekenis achter deze stap. Het is waarschijnlijk meer een kwestie van betekenis geworden dan van daadwerkelijke angst voor een levenslange verbintenis.
Wat weerhoudt mensen ervan zich te engageren?
Firnthrat: Het is net als de loterij: alles is mogelijk! En dat in twee opzichten. Veel echtparen geloven dat of een huwelijk nu wel of niet goed verloopt, hetzelfde is als het winnen van de loterij. We kennen allemaal de recente demografische gegevens. Hieruit blijkt dat het aantal huwelijken per 1.000 inwoners in de EU-28 de afgelopen decennia is afgenomen, terwijl het aantal echtscheidingen is toegenomen. De motieven om mee te kunnen doen aan het winnen van de loterij zijn zeker heel verschillend, maar bindingsangst ligt zeker mede aan de basis van deze ontwikkelingen.
In een tweede opzicht zijn er altijd afwegingen of iemand emotioneel in staat is tot een levenslange band. Verbindingen uit ervaringen uit het verleden, ongeschikte rolmodellen van ouders en persoonlijke onzekerheden weerhouden veel mensen ervan het risico te nemen een dergelijke definitieve beslissing te nemen. In mijn ervaring is het idee dat ik toch zou kunnen scheiden vrijwel nooit aanwezig. Vaak worden de ware motieven voor het aangaan van een huwelijk beïnvloed door persoonlijke tekortkomingen en tekorten, zoals het niet alleen kunnen zijn, en verhinderen ze de focus op het ontwikkelen van het vermogen om lief te hebben in het partnerschap.
Heeft de kwestie van het huwelijksaanzoek een blijvend effect op de relatie?
Firnthrat: De vraag of en hoe het huwelijksaanzoek de relatie in het huwelijk beïnvloedt, kan nauwelijks op een algemene en algemeen geldige manier worden beantwoord. Ieder koppel heeft zijn eigen individuele verhaal, zijn eigen persoonlijke verloop van de relatie en dit bepaalt feitelijk of het passender is dat de man de cruciale vraag stelt of dat de vrouw de “teugels” in handen neemt.
Laten we even nadenken over de scène uit de film "The Bride Who Dares Not Dare": Nadat de vrouw haar angsten had overwonnen, zelfverzekerd werd en de vraag van haar geliefde partner niet langer kon verwachten, stelt ze op een ontroerende manier een huwelijk voor. Dit is perfect voor dit verhaal. Maar dit kan geen algemeen geldig recept zijn. Het huwelijksaanzoek komt voort uit de geschiedenis van het paar en kan hoe dan ook consistent zijn. Het blijvende effect komt voort uit de vraag of het paar het goede laat gebeuren of niet.
Welke ervaringen heb je met het werken met koppels?
Firnthrat: In deze generaties ligt het begrip van mensen diep in de zoektocht naar hun eigen identiteit. Jezelf definiëren via je partner is simpelweg uit den boze en kan niet langer soepel verlopen. En toch is het verlangen naar partnerschap groter dan ooit. Alsof het in ons is geplaatst!
Tegenwoordig willen persoonlijke vrijheid, je eigen identiteit, wederzijdse verkenning en erkenning met elkaar gedeeld worden en iedereen zou er goed aan doen om in hun partnerschap aan te voelen wat passend is, wat authentiek is en wat liefdevol is. Dan zullen er mogelijk meer gedeelde levensmodellen zijn dan het traditionele huwelijk, maar ook harmonieuzere, originelere huwelijksaanzoeken en ook waarheidsgetrouwere huwelijken.
Gabriele Firnthrat werkt al 33 jaar als psycholoog in Mödling. Hartelijk dank voor het interview!
.png){kind=logo}